Kiezen tussen twee kwaden? Of toch iets anders?
Gepubliceerd op 6 februari 2020
Auteur: Tim Hanse
Contentmanagement consultant bij Crossphase
De Gartner WCM chart is niet meer. En dat vind ik heftig.
In augustus vorig jaar schreef ik een stukje over de waarde van de Gartner WCM chart, waarbij ik misschien niet al te aardig was over het gepresenteerde resultaat. Ik besef dat mijn positie niet belangrijk genoeg is om invloed te hebben op de Gartner WCM chart, maar tot mijn verbazing las ik vorige week in een nieuwsbericht dat Gartner de stekker uit de WCM chart trekt. Hopelijk kwam het niet door mij.
Als je de uitleg in het artikel leest, klinkt het heel aannemelijk. De WCM markt is homogeen geworden en de benadering van een traditioneel Web Content Management voor de online marketing- en communicatieactiviteiten is achterhaald. De klanten hebben juist baat bij een Digital Experience Platform (DXP). Deze toetst Gartner gelukkig nog wel.
Maar wat is er dan veranderd op de markt? Feitelijk niks. Het WCM wordt tegenwoordig vaak in het pakket van het DXP aangeboden door verschillende partijen. En juist in die DXP zit ook een uitdaging voor de klanten.
Ik zeg nog cms in de subtitel, maar bedoel natuurlijk een DXP. En dat is exact waar de verwarring zit. Veel bedrijven in Nederland die nu een nieuw cms overwegen, zijn verdwaald in het nieuwe landschap aan keuzes. Erg leuk voor mij, omdat ik dan mag en kan meedenken en adviseren over wat aansluit bij de wensen van de klant. Maar vervelend voor de klant omdat ze vaak een lang en verwarrend traject ingaan, waarbij het eindpunt onbekend is. Kort door de bocht is het lastig om het ene cms van het andere te onderscheiden. Het gaat al snel om de randvoorwaarden zoals hosting, implementatiemogelijkheden en extra modules die beschikbaar zijn. En dan is er altijd nog de discussie rondom aanschaf- versus licentiekosten.
Zoals de naam al suggereert is een DXP vooral bedoeld om de digitale ervaring van je klant te ‘beheren’. Feitelijk is een DXP een WCM met heel veel extra functies. Vaak niet eens in één format, maar meer verkocht als een bundel van producten.
Voor bedrijven is het dan ook steeds lastiger om een nieuw stuk software aan te schaffen, omdat het niet meer gaat om het pure WCM, maar juist ook om de modules die er wel/niet/misschien, of op aanvraag bij zitten. Het vergelijken is direct een stuk lastiger.
Daar komt ook bij kijken dat veel DXP-verkopers een PaaS-oplossing aanbieden (of pushen?), waarbij de klant in één keer bediend is van alles wat er nodig is om een succesvolle digitale ervaring neer te zetten voor hun targetgroups.
Bij mijn laatste gesprekken bij klanten over de aanschaf of verkennende fase van de aanschaf van een DXP, valt het mij op dat er bij het lijstje vereisten steeds vaker de term ‘open source’ valt als harde eis. Bij het doorvragen blijkt snel dat het vooral te maken heeft met het idee dat open source goedkoper is dan de ‘gesloten’ concurrent. Eigenlijk volgt dan al snel het volgende argument: de vendor lock-in. Volgens deze blog is bij 62% van de ondervraagden van een open source onderzoek het voorkomen van een vendor lock-in een belangrijke reden om te kiezen voor open source software.
De markt heeft in de afgelopen drie tot vijf jaar zoveel wijzigingen in aanpak, techniek en strategie gezien, dat er een (gegronde?) angst is ontstaan dat een vendor lock-in kan leiden tot een stilstand in innovatie. Dat komt omdat je afhankelijk bent van de visie van die ene leverancier.
Bij open source software lijkt de deur van de licentiekooi op een kier te staan, waardoor de in-house developers altijd kunnen inspelen op nieuwe marktontwikkelingen. Dan is open source voor veel bedrijven de veilige keuze.
Door de angst iets te missen, of juist vast te zitten aan iets, is het selecteren van een cms niet leuk meer. Dat is het nooit echt geweest natuurlijk, maar nu moet je kiezen tussen dat ene enterprise DXP met die mooie module, maar met vendor lock-in, of die goedkope open source waar dan weer wel wat development ingestoken moet worden. Of wellicht heb je een top drie, met ieder zijn pluspunten.
Na een reeks demo’s verzucht het team dat over de selectie gaat vaak dat het moeilijk is. En dat het eigenlijk kiezen tussen twee kwaden is, in plaats van de beste kandidaat selecteren.
''Konden we maar dat cms nemen, met die module van die andere leverancier, gesteund door die hele mooie module van de derde partij.''
De markt vraagt er al om en ik ben benieuwd wanneer het aanbod volgt: het modulaire DXP.
Forrester kondigde in 2018 al aan dat het ouderwetse WCM zou verdwijnen en plaatsmaken voor een agile cms. Of in ieder geval een agile manier om content te beheren.
Dat moment lijkt er nu te zijn. Gartner geeft terecht aan dat het pure WCM niet meer te vergelijken valt, homogeen geworden is, en zal denk ik in de toekomst wel een overzicht van DXP gaan uitbrengen.
Is dat agile DXP een oplossing voor de marktvraag? Wel als we het zien als een modulair DXP zoals beschreven in dit artikel; een leeg wijnrek.
Als we het platform zien als een framework waarin we onze modules hangen die we nodig hebben voor onze online boodschap en het beheer van de klantervaring.
Zo kan een content marketeer zelf een strategie opzetten met een duidelijke visie, zonder afhankelijk te zijn van grotere pakketten, brede licentiekosten en een visie van een ander bedrijf.